Freitag, 18. September 2009

hello mister! (nl)

Lieve allemaal,

We zijn alweer een week weg uit Nederland dus tijd vor een update!
Hier gaat alles prima, hebben de afgelopen dagen al erg veel gezien en beleefd.

Na een lange reis via London en Singapore zijn we zaterdagochtend in Indonesië aangekomen. Vanuit Jakarta zijn we "direct" (bus, taxi en trein -lees: een soort veetransport voor mensen waarbij men in, op en rond de trein hangt) naar Bogor gereden. Vroeger was dit het Gooi van Java, Buitenzorg genoemd, nu is het een overvolle, drukke, zeer arme & chaotische stad. Achteraf gezien een heftige start maar wij vonden het er erg leuk; behalve veel troep is het namelijk wel een zeer dynamische stad die ook erg mooie hoeken heeft, zoals bijv. de botanische tuin, een oase van rust.

Zondagmiddag zijn we naar gunung halimun national parc (west java) vertrokken. Midden tussen de rijstvelden hebben we daar in een bamboehut overnacht; geen toerist te bekennen en adembenemend mooi! Hiervandaan zijn we (met een gids) de jungle in geweest en hebben bij een waterval gezwommen. Onderweg kwamen we veel exotische gewassen tegen: bananen, nootmuskaat, kruidnagels, ananas, katoen, koffie, tijgerbalsam, etc.

Maandag zijn we via theeplantages door het binnenland gehobbeld (de wegen zijn erg slecht) en kwamen uiteindelijk in Garut aan, een dorp bekend voor zijn hotsprings. De kamers zijn direct aan de hotsprings aangesloten. Dit betekent dat we in onze kamer een mini zwembad hadden waar het warme water continue binnenstroomde, hoe vet is dat?!

Dinsdag zijn we om 3.30 opgestaan om de gunung papandayan te beklimmen. Dit is één van de meest actieve vulcaan (laatste uitbarsting 2002) die je met een gids echter makkelijk beklimmen kunt. Zo'n superlatief klinkt natuurlijk erg stoer maar in feite komt het erop neer dat het er gewoon net iets meer stinkt en rookt dan bij rustigere vulkanen :-) Vanuit de top hebben we de zonsopgang bekeken: fantastisch! Na een toer langs de kraters zijn we met de trein naar Yogyakarta gereden. Hier zijn we een aantal dagen gebleven, hebben veel door de stad gedwaald; te voet of met de becak (tuktuk). Yogykarta is een erg leuke stad met veel interessante markten, musea en andere bezienswaardigheden, zoals de boeddhistische en hindoestaanse tempels Borobodur en Prambanan.

Het liefste zouden we de hele dag op een bankje zitten en kijken, zowel op het land als in de stad gebeurt er namelijk continu iets, het leven is hier een soort mierenhoop, iedereen loopt, rent, schreeuwt door elkaar heen: heerlijk!

INTERSEKSUEEL
De mensen zijn extreem vriendelijk, wij als blanken vallen meteen op en zijn redelijk zeldzaam. Vooral op het land komen ze je direct bekijken en giegelend begroeten. In de stad, waar men regelmatiger andere toeristen ziet, proberen ze je constant van alles aan te draaien. Zodra ze merken dat je er echt niet op in gaat laten ze je echter ook weer met rust.
We passen ons zo goed mogelijk aan: zo zijn we al echte meesters geworden in het afdingen, vinden zweten de normaalste zaak van de wereld en deinsen niet meer terug voor eten met je handen en een mandi (een indonesisch toilet...). Ook de interseksuele aanspraak "hello mister", wat voor alle toeristen, man of vrouw, gebruikt wordt, doet ons niet meer verbazen.

GEKKENHUIS
Het verkeer hier is een gekkenhuis, de italiaanse rijstijl is er niks bij! Waarom zou je in hemelsnaam braaf op je eigen rijbaan blijven als je op een eenbaanse weg met tegenverkeer ook makkelijk met z'n 3en of 4en kunt rijden? Bij zo'n rijstijl is de toeter erg belangrijk, want toeteren betekent: als je slim bent ga je nu aan de kant, want ik kom sowieso! Dit leidt tot een gigantisch chaotisch toeterconcert.
Ook carpooling is hier zeer populair, waarom zou je namelijk alleen op je motor of scooter rijden als er ook 4 tot 5 personen oppassen? Bovendien kijkt niemand op van 10jarige jongetjes die op een motor rijden, of moslima's zonder helm, maar met hoofddoek die in dameszit achterop zitten.

CONTRAST
We leven hier als ware koningen. Het leven is hier extreem goedkoop, voor 5 euro eten en drinken we 's avonds met z'n tweeën veel, lekker en luxe. Overdag regelen we voor 50cent onze lunch of laten ons voor hetzelfde bedrag 15min. in een becak naar de andere kant van de stad rijden. We voelen ons vaak erg schuldig als we horen hoe een becakrijder ons - na hard afdingen - voor een paar centen puffend een heuvel op trapt of mensen - voor drie keer niks - een heerlijke maaltijd voor ons klaarmaken terwijl ze zelf de hele dag niks mogen eten en drinken i.v.m de ramadan... Zij lijken het echter allemaal heel gewoon te vinden en blijven erg vriendelijk.

Zo, dat was weer een heel verhaal, foto's volgen zodra we een snellere verbinding hebben.
Morgen gaan we naar Solo, zijn benieuwd wat ons daar te wachten staat!

Heel veel liefs
Baschi & Efi

PS zijn natuurlijk ook erg benieuwd wat er bij jullie en in de rest van NL allemaal gebeurt, dus spam ons maar plat, dat vinden we leuk :-)

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen